Zondagsrijders....

Ik betrapte me er op dat ik al een hele tijd geen nieuwe blog geschreven heb. En ik begon zo goed. Zijn er dan geen onderwerpen of rare situaties? Nou, kijk eens om je heen. De wereld is gek! Ik kan geen (digitale) krant opslaan, journaal zien of gewoon in de stad rondfietsen of ik wordt overspoeld met emoties. Laat ik dan maar bij één ergernis beginnen. De ouderen onder ons kennen misschien het begrip "zondagsrijders" nog. Dat was de benaming van uiterst langzaam rijdende auto's die meestal op zondag de wegen onveilig maakten. Nou tegenwoordig bestaan die niet meer. Sinds half Nederland van zijn / haar (vervroegde) pensioen geniet kunnen we iedere dag op ieder tijdstip geconfronteerd worden met deze zondagsrijders.

Neem nu gistermorgen. Na lang puzzelen hebben we een snelle, bijna stoplichtvrije route naar het werk gevonden (even terzijde: stoplichtvrij impliceert automatisch veel verkeersdrempels - de wet van behoud van ellende blijft van kracht). Voor mij reed een tergend langzaam autootje (nee, geen Aixam). Inhalen kan niet in Hengelo dus je blijft er van pure ellende maar achter hangen. Je vraagt je dan af waar die bestuurder in hemelsnaam mee bezig is. Na enige tijd zie je een klein hoofdje op de achterbank en even later neem je de wielen van zo'n sportieve buggy waar. Aha, een kindercrèche papa! Dat wordt zo opletten. En ja hoor, op de plek waar ongeveer de kindercrèche is ziet papa een leeg plekje en steekt de auto dwars tussen de andere papa's en mama's die hier ook geparkeerd staan. Herstel, ze staan stil. Van parkeren is geen enkele sprake. Enfin, geestelijk voorbereid als ik ondertussen ben omzeil ik deze manoeuvre handig zonder blind overstekende mama's te raken en rij, net iets sneller dan toegestaan is (ik moet toch iets van de verloren tijd compenseren) door naar het werk. Ik ga ze maar kindercrash papa's en mama's noemen.

Vanavond kwamen we terug van de klimhal in Enschede. Bij de afrit van de A35 naar de A1 - een bocht waar je met een beetje moeite met 120 km/uur door heen kunt, moet ik afremmen tot, jawel, 60 km/uur! En weer geen Aixam. Blind en achter het stuur! En dat is dan niet strafbaar! Ongelofelijk.

Ik heb een tijdje een top 10 van "auto's waar je het liefst niet achter wilt rijden" bijgehouden. Dit helpt enorm. Opel staat eenzaam op de eerste plaats - langzaam rijden, vertraagd reageren bij het optrekken, geen richting aangeven - Toyota op de tweede plaats - zelfde reden maar in iets mindere mate - en Aixam op drie en alle fourwheeldrives op vier. Je rijdt geen meter harder maar alles wordt verklaarbaar en de ergernis vloeit gewoon weg. Heerlijk.

Maar wat dacht u van de vrachtauto's die het inhaalverbod aan hun laars lappen en toch besluiten in te halen en na 5 lange kilometers eindelijk de verlossende lichtflitsen krijgen om naar rechts te gaan (ja hoor het zijn de snelheidsbegrenzers, de arme chauffeurs kunnen er niks aan doen, zucht). Tractoren, bulldozers en ander tergend langzaam verkeer dat het nodig vindt om zich tijdens het spitsuur op de weg te begeven #$@^^%#$! Ja sorry hoor maar dan wordt ik een beetje emotioneel en begin dan schijnbaar opmerkingen te maken tijdens het wachten. Hoeveel opmerkingen werd me pas duidelijk toen (lang geleden) mijn oudste dochter achter in de auto in de kinderstoel zat terwijl we wachten voor het rode verkeerslicht. Voor ons stond een Opel die - uiteraard - te laat reageerde. Voordat ik mijn mond open kon doen hoorde ik achter me "Hé eikel het is groen, rijden!"

Ik stel voor om het inhaalverbod voor vrachtauto's uit te breiden (of overal 3-baans snelwegen aan te leggen) en alle niet-werkende Nederlanders te verbieden om zich tijdens het spitsuur op de openbare wegen te begeven. Er is vast wel één of andere firma die hiervoor een poortjescontrolemechaniek voor kan verzinnen (de kilometerheffing - wie heeft dit in hemelsnaam bedacht?)

Van kilometerheffing en de bijbehorende tolpoortjes gaat het naadloos naar "de OV chipkaart". Volgende week ga ik een week naar Londen. De reis naar schiphol gaat met de trein. Wellicht durf ik het aan om mijn OV chipkaart te gaan proberen. Nou, als daar geen blog in zit!