Totaal aantal pageviews

donderdag 26 april 2012

Vallen (en nooit meer opstaan)

Tja, moet ik er nog iets over bloggen? De val van 'Ons kabinet'? Nou, van mij is het kabinet nooit geweest. Laat ik daar heel duidelijk over zijn. Sinds Harry Potter ben ik afgehaakt; wereldrecordhouder (kabinet)vallen en weer opstaan. Bij de minste geringste tegenwind gooien ze de handdoek in de ring. Waarbij ze zich dan ook nog beroepen op principes. Sinds wanneer hebben politici (en helemaal Wilders) principes? Als ik Beatrix was geweest had ik Rutten vierkant de deur uitgeschopt. Ja, geschopt. "Wegwezen jij! Wie denk je wel niet dat ik ben? Alsof ik de handdoek in de ring kan gooien als het moeilijk wordt." Als dit (ex)kabinet echt denkt aan de toekomst van dit land dan had het geweten dat we niet zitten te wachten op dit soort grappenmakerij. Het buitenland ook niet zo te zien. De kredietstatus (triple A) wankelt: "Dat betekent niet dat we in een klap Italië worden, maar er moet nu wel snel een duidelijke visie op de aanpak van de overheidsfinanciën komen." En bedankt hè.


Ik zie de komende periode al voor me: demissionair kabinet, beetje doormodderen, geen grote beslissingen, verkiezingen, langdurige onderhandelingen, nieuwe verkiezingen, nieuwe helden, Maurice de Hond geneuzel, een hoog Prof Dr Ir Akkermans en Dr Clavan gehalte, oude politici op de publieke tribune (waar zijn Wiegel, Bolkestein en Lubbers om hun beste stuurlui opinie te geven). Ik word er nu al moe van.

We hebben jaren boven onze stand geleefd (en nog steeds). Er moeten keuzes gemaakt worden. Moeilijke en harde keuzes. We hebben geen watjes nodig, geen loze woorden-roepers, geen mierenneukers en geen halve maatregelen. We hebben doorzetters nodig, vechters, mensen die beslissingen durven nemen, mensen die weten wat er in het echte leven speelt, mensen die goede overwegingen kunnen maken over lange en korte termijn, mensen met verantwoordelijkheid. Tja, waar vind je die in Den Haag?

Het is toch werkelijk niet te hopen dat nu links de macht pakt. Ik heb niks met politiek (dat had ik al gezegd) maar ook helemaal niks met SP of iets wat er op lijkt. Uiteraard is iets te zeggen voor de sociale standpunten (volgens mij is de geheime agenda het doorvoeren van de communistische staat in Nederland) maar ik geloof heilig in het leggen van zoveel mogelijk leggen van verantwoording bij de mensen zelf. We leven in een maatschappij waar verplichte waarschuwingen op de rookwaren staan, waar gewaarschuwd wordt voor resultaten uit het verleden (bij beleggingen nota bene), je een rund bent als je met vuurwerk stunt, waar kinderen op een driewielertje van rechts voorrang hebben, waar de barkeeper van een sporthal verantwoordelijk is voor overtollige drankconsumptie van mensen die met de auto zijn,waar we betutteld worden als kleine kinderen. We worden aan de hand van allerlei regeltjes en wetten door het leven geleid. Mocht er desondanks nog iets mis gaan, dan pak je gewoon de hulpverlenersatlas er bij om uit te zoeken wie je in hemelsnaam kan helpen (zucht).

Ik ben voor een partij die iets doet aan de overtollige regelgeving, aan het doolhof van regeltjes en wetjes waar alleen misdadigers (en slimme advocaten) profijt van hebben, die subsidies omzet in renteloze leningen, die de verantwoording weer terug bij de burgers legt. Voor een partij die misdaad bestraft (waaronder het onterecht ontvangen van enige vorm van uitkering. Hiervoor mag een sociale politiemacht opgetuigd worden). Mensen die werkloos zijn stimuleert om te gaan werken. De opleidingen terug brengt op niveau waar het jaren geleden was. Het milieu niet als melkkoe beschouwt en de zaken bij de naam noemt.

Om met de titel van deze blog te spreken, ik hoop dat dit kabinet nooit meer op zal staan (ondanks alle hulpverleners).

maandag 2 april 2012

18.000 km

Afgelopen zaterdag waren we even op de markt om wat fruit te kopen. Na een vergelijkend warenonderzoek kwamen we uit bij een kraampje waar de verkoper ons spontaan toevertrouwde dat de verse ananas uit Costa Rica kwam. Nieuwsgierig als ik ben vroeg ik waar dan de grapefruits en de sinaasappels vandaan kwamen? Deze kwamen uit Florida en Spanje. Wij betaalden onze 3 euro 50 en fietsten naar huis.

Ik heb het even opgezocht. Dit fruit heeft zo'n 18000 kilometer gereisd om voor 3 euro 50 verkocht te worden in Hengelo (of all places). En ik vind de ananas niet eens lekker.

Ik zoek verder en kom bij dit artikel (uit 2006). Onderzocht is dat een blikje tomatensoep met balletjes ...nou? Hoeveel denkt u? Het is bijna niet voor te stellen maar de inhoud van dat blikje heeft 32000 km afgelegd voordat het gegeten wordt. Het artikel bevat meer stoute beweringen:
  • Door de (om economische redenen) subsidies die verstrekt worden door de Europese Gemeenschap worden dezelfde levensmiddelen door landen zowel geïmporteerd als geëxporteerd. Engeland exporteerde in 1998 60.000 ton kip naar Nederland, terwijl het 30.000 ton kip uit Nederland importeerde. Of - wat dacht u hiervan - de Belgische garnalen worden gevangen en België (uiteraard) vervolgens naar Marokko getransporteerd om schoongemaakt te worden en daarna snel terug naar België vervoerd om verkocht te worden.
  • Mocht u kiezen voor een Franse wijn boven een Zuid-Amerikaanse wijn dan scheelt dat 12.000 km oftewel 120 gram CO2 uitstoot (als het met de boot vervoerd is, met het vliegtuig zou dan 5 kg CO2 uitstoot schelen).
  • Een Zweeds onderzoek toont aan dat de CO2 uitstoot per maaltijd kan verschillen tussen 190 gram (vegetarische maaltijd obv lokale producten) tot 1800 gram (vleesmaaltijd obv geïmporteerde producten).
Het artikel noemt nog dat het voedsel op ons bord (in het slechtste geval) ruim 60000 km heeft afgelegd (en 2,7 kg CO2 uitstoot heeft opgeleverd). En dan kun je je nog afvragen dat 'ons lokale' voedsel wel zo milieuvriendelijk is. De milieu-impact van groentes geteeld in verwarmde serres is vergelijkbaar als waren ze met het vliegtuig ingevlogen.

Misschien toch iets om bij stil te staan wanneer we de volgende keer op de markt staan.

woensdag 28 maart 2012

(Halve) Wild heuvels

Ik rijd regelmatig van Hengelo naar Lochem (en vv). Na het saaie stuk langs het Twenthe kanaal (vanaf Goor) - waar regelmatig op snelheid gecontroleerd wordt, heb ik helaas gemerkt - heeft men een fantastische poging gedaan om het wild te beschermen tegen langsrazende auto's (nee, geen paddenoversteekplaats).

Langs de weg is, aan weerszijden, een hoog hek geplaatst om te voorkomen dat het wild vanuit de bossen zomaar de weg oversteekt. (ik denk dat het wild is ondanks het feit dat ik hier nog nooit wild gezien heb). Op 2 plaatsen is een groot gat in het hek waarbij rare palen geplaatst zijn. Toen ik in het donker terug reed naar Hengelo kwam ik er achter waar constructies voor dienen: de palen bevatten bewegingssensoren. In geval van een beweging (in het bos uiteraard) gaan de borden langs de weg fel rood knipperen om de automobilisten te waarschuwen tegen de concrete dreiging van overstekend wild. Ik schrok me kapot kan ik u wel zeggen. Er staan nergens waarschuwingsborden voor de automobilisten ("Pas op plotseling knipperende waarschuwingsborden!").

Er is nog een fenomeen dat ik zou willen bespreken. Langs deze weg zijn ook te pas (maar vooral te onpas) rare heuveltjes tegen de hekken aan gebouwd. De heuveltjes zijn netjes bekleed met graszoden. Speciaal voor de spaarzame lezers van deze blog ben ik even gestopt om, ter illustratie, een foto te maken.
Uiteraard ben ik even op de wildheuvel (zo noem ik het ding maar, ik kan nergens op internet enig gerelateerd woord vinden) gaan staan om te kijken wat er aan de achterkant van deze bijzondere constructie is. En wat denkt u? Niks! Helemaal niks. Het is in feite een halve heuvel! Boven deze halve heuvel is het hek onderbroken.

Combineer ik nu deze twee fenomenen (halve wildheuvels en de bewaakte wild oversteekplaatsen) dan kom ik tot het volgende scenario: wild dat halverwege het oversteken de weg kwijtraakt (rare woordspeling) kunnen via de halve wildheuvels terug het bos in. Ze moeten het heuveltje beklimmen en .... shit ... hoe komen ze nu beneden? De grond is zeker 2.5 meter lager. Het wild kan:
  1. springen en gokken dat er een dierenarts in de buurt is
  2. een parachute uit de rugzak halen ...
  3. op zoek naar een heuveltje met een trapje
  4. (suggesties zijn welkom)

dinsdag 20 maart 2012

Olympisch goud?

Net terug van Dracula. Zo noemen wij de bloedbank. Na de donatie van de halve liter bloed even nazitten voor een kopje koffie. Op tafel liggen standaard (de nu nog) drie gratis kranten (Pers, Spits en Metro). Tijdens dat kopje koffie lees ik die wel uit. En wat je dan leest. Leest u even mee? Peter la S. (ik kort het af tot PlaS) krijgt 1.4 miljoen van het openbaar ministerie. Kort samengevat (en waarschijnlijk kort door de bocht) heeft PlaS op een gegeven moment besloten dat hij uit de criminaliteit wilde stappen en - en passant - zijn criminele vrienden (die wat mensen omgelegd hadden) wel wilde verlinken. Hiervoor geeft het openbaar ministerie deze meneer 1.4 miljoen kado. Wat moet ik nu tegen mijn dochters zeggen? "Stop maar met studeren hoor! Wordt maar crimineel en verlink je vrienden. Daar valt niet tegen op te werken." Overigens wilde minkukel PlaS al eerder 2.3 miljoen schadevergoeding wegens 'gederfde levensvreugde'. Kan iemand mij de naam van deze openbare aanklager doorsturen? Ik wil ook even een klacht indienen wegens de 'gederfde levensvreugde' die dit bericht mij gekost heeft. Van die dingen ja.

Maar het kan nog gekker. Blijkbaar willen wij de Olympische Spelen in Nederland organiseren in 2028 (ja, dat is over 16 jaar). Deze week lekte uit dat wij in het lobby circuit al 188 miljoen hebben uitgegeven. En, o ja, Nederland heeft zich nog niet eens kandidaat gesteld. Mochten de Olympische Spelen in 2028 daadwerkelijk naar Nederland gaan dan zijn de geschatte kosten 3 tot 4 miljard Euro! Stel nu eens dat we dit geld echt gaan uitgeven, laten we dan eens creatief worden en Nederland op de kaart zetten. Immers Nederland wordt al lang niet meer gezien als land van de tulp, vrouw Antje (wie is dat?) en de molens. De wereld ziet Nederland als drugs spuitende, euthanasie en abortus plegende landje waar elke relatievorm met een huwelijk bezegeld mag worden (niks mis mee hoor, we lopen alleen nogal wat voor op de rest van de wereld - wat dit betreft).

Laten we eens aan het werk gaan met dit beeld: tijdens de OS van 2028 zal elke vorm van doping toegestaan zijn. De wereldrecords zullen versplinteren. We bundelen de gay-games, de Paralympics en de 'echte' Olympische Spelen tot 1 groot feest. De wereld zal het nog lang heugen dat Nederland OS2028 organiseerde. Het is wel te hopen dat de berg er dan al door is (de kosten zijn relatief verwaarloosbaar), dan kunnen we wellicht ook meteen de Olympische Winterspelen van 2030 organiseren.

Ik moet niet te vaak bloed gaan geven, slecht voor mijn bloeddruk.

zondag 4 maart 2012

Paddenoversteekplaats ...

<cynisch>
Paddenoversteekplaats, wie zou dat woord bedacht hebben. Moet wel een watje geweest zijn. De laatste tijd (weken) begint Hengelo het woord te kennen. Op veelplaatsen is een driehoekig verkeersbord geplaatst met hierop een of ander amfibie (dat later een pad bleek te zijn). Even nazoeken leert dat dit een waarschuwing is voor een door de moedertje natuur opgeroepen treklust bij bepaalde amfibieën namelijk padden. Er is al een woord voor: paddentrek. Padden, u weet wel die beestje waarvan het vrouwtje met een sullig mannetje op haar rug waggelt (let op: padden waggelen, en springen niet zoals kikkers).

Afijn, er ligt dus een hele wereld achter deze 'paddentrek' waarvan de impact niet gering is. Leest u even mee:
  • Burgers worden opgeroepen om paddenoversteekplaatsen door te geven bij het bureau milieu inventarisatie. 
  • Om te voorkomen dat deze beestjes platgereden worden door het verkeer worden maatregelen genomen. Deze variëren van:
    • het plaatsen van borden
    • het plaatsen van een anti-oversteek minihekje langs de weg
    • het aanleggen van tunnels onder de wegen
  • Paddenvoorlichtingssessies worden georganiseerd bij lagere scholen om onze jeugd in te lichten over de betreurende omstandigheden waarin deze padden hun einde vinden (plat op de weg).
  • Vrijwilligers worden geronseld om 's avonds de padden die zich verzameld hebben bij het minihekje op te rapen en aan de andere kant van de weg weer neer te zetten.
Over dat laatste punt. De padden worden opgeraapt en naar de overkant van de weg gebracht. Hoe gebeurd dit eigenlijk? Er wordt toch wel rekening gehouden met gevoelige aard van de pad? De vrijwilligers zijn toch wel gecertificeerd paddenverzorgers? Dat ze niet opgepakt en in een emmer gekwakt worden en de onderste padjes alsnog sterven. Families worden toch niet van elkaar gescheiden zodat ze wanhopig aan de andere kant van de straat vrienden en familie moeten zoeken (en mocht dit niet lukken waardoor het leven uitzichtloos is, kunnen er geen eind aan maken door die stomme minihekjes).

Weet u overigens wat een verkeersbord kost? 400 euro (ik hoop dat dit inclusief plaatsen is). Over de (installatie)kosten van  tunneltjes en de minihekjes zullen we het maar niet hebben. Zucht. Om met de woorden van Freek te spreken "het is niet te hopen dat deze beschaving ooit opgegraven wordt!" (ik heb nu al last van plaatsvervangende schaamte)

Nu las ik dat in Brummen er al waarschuwingsborden geplaatst zijn voor laagvliegende uilen (die erg populair zijn bij de verkeersbordenverzamelaar omdat ze erg schaars zijn). De laatste ontwikkeling kwam ik tegen in België: opgepast overstekende, hard werkende kabouters.

Ik vraag me af wanneer de 'club voor het behoud van de slakken in Nederland' haar acties begint om de slakken te beschermen tegen het hard rijdende verkeer. In dit kader heb ik een slim idee. We draaien de borden 90 graden (richting berm) en vervangen alle 'oversteekwaarschuwingsborden' door één nieuw bord:
 
</cynisch>

maandag 30 januari 2012

Innovatie & creativiteit

Vorige week heb ik het tweede week van de Technical Leaders Program (TLP) cursus gehad. Een groot deel van de week werd besteed aan innovatie en creativiteit. Omdat het deelnemersveld internationaal is zit er veel toegevoegde waarde in de onderlinge discussies tijdens en na de cursusuren. Tijdens deze discussies werden (hier aan gerelateerd) een aantal onderwerpen en boeken genoemd die ik zo opmerkelijk vond dat ik ze hier wil noemen. Opmerkingen vooraf zijn dat ik de boeken nog niet gelezen heb (wel besteld) en dat mijn bronnen uit Amerika en de Engeland komen. Op termijn zal ik mijn indruk van de boeken toevoegen:
  • Neuro Linguistisch Programmeren (NLP); het positief beïnvloeden van ons onderbewustzijn om tot grotere prestaties te komen (of om over angsten heen te komen). Volgens de internetbronnen geen wetenschap maar vooral een 'religie'. NLP zal door de gemiddelde Nederlander vooral in (negatief?) verband gebracht worden met het fenomeen Emile Ratelband. Terugkijkend heb ik dit ruimschoots toegepast in mijn tijd als volleybalcoach, trainer en in mijn werk. Interessante materie. Ik heb het "NLP voor dummies" boek besteld bij de bieb.
  • Innovation point (idea blockers); "If you want to learn how to generate and enrich ideas more easily. If you want to become an inspiring coach for creative sessions. If you want to grasp the do’s and don’ts of applying creativity in organisations. If you want to find inspiration in recent cases of creative organisational change." Uit de download sectie van de site kan de idea blocker poster gedownload worden. Of de Nederlandse variant van Ideestopper waar ook hier een gratis poster besteld kan worden.
  • Tipping point (Malcolm Gladwell) of zoals de titel van de Nederlandse  vertaling luidt "Het beslissende moment : hoe je nét het verschil kunt maken". Kleine verschillen kunnen grote gevolgen hebben in het sociale leven. Een persoon kan een trend ten goede of ten kwade teweegbrengen. De auteur, als journalist werkzaam voor The New Yorker, onderzoekt in dit boek hoe trends en modes op gang komen. Het kan hierbij gaan om kledingtrends, maar ook om onverwachte bestsellers of plotseling dalende misdaadcijfers. De auteur spreekt van 'sociale epidemieën' die snel om zich heen grijpen. Zijn stelling is dat hiervoor individuen met uitzonderlijke contactuele eigenschappen en grote persoonlijke netwerken nodig zijn. Zij steken anderen aan. Daarnaast spelen de kwaliteit van de boodschap (het 'product') en de context waarbinnen deze boodschap verspreid wordt, een belangrijke rol. Misschien leidt het consequent verwijderen van graffiti in een stad wel tot minder misdaad en een algemeen gevoel van veiligheid. Een onderhoudend geschreven en tot discussie uitnodigend boek.
  • Outliers (Malcolm Gladwell) en de Nederlandse titel "Uitblinkers : waarom sommige mensen succes hebben en andere niet". Uitzonderlijke prestaties worden vaak in verband gebracht met uitzonderlijke vaardigheden. Om succes te begrijpen is het echter nodig verder te kijken dan individuele capaciteiten. Minstens zo belangrijk zijn andere omstandigheden en ervaringen: iemands sociale omgeving, afkomst, cultuur, levenservaringen en min of meer toevallige factoren (zoals bijvoorbeeld de geboortemaand!). De auteur, bekend publicist en wetenschapsjournalist bij gezaghebbende Amerikaanse nieuwsbladen, geeft in dit boek aan de hand van een groot aantal voorbeelden zijn visie op de achtergronden van een succesvol leven. Hij maakt aannemelijk dat de bron van succes is gelegen in diverse vormen van aanleg en capaciteiten, maar dat kansen, sociale en culturele factoren, evenals presentatie en communicatie, daarbij een bepalende rol spelen. De markante voorbeelden en wetenswaardigheden maken 'Uitblinkers' tot een meeslepend geschreven zoektocht naar de herkomst van succes, die een breed lezerspubliek zal amuseren, stimuleren en verbazen.
  • Freakonomics (Steven D. Levitt); Opvolger van het in 2005 verschenen 'Freakonomics : een tegendraadse econoom ontdekt de verborgen kant van bijna alles'* van de Amerikaanse econoom Levitt in samenwerking met schrijver/journalist Dubner. Ook in dit nieuwe boek onderzoeken zij weer allerlei zaken uit het dagelijkse leven vanuit een economisch en statistisch oogpunt, beschreven aan de hand van concrete voorbeelden uit het heden en het verleden. Onder meer over hoeveel het kost om een vrouw te zijn, over het begin en het eind van het leven, apathie en altruïsme, en de opwarming van de aarde. De voorbeelden zijn onder meer: wat is gevaarlijker: lopen of autorijden onder invloed, kabeltelevisie en de positie van vrouwen in India, aanvallen van haaien en olifanten, goede en slechte artsen, veilig in de auto, en het verband tussen de consumptie van rood vlees en de opwarming van de aarde. Goed toegankelijk en prettig leesbaar. Dat economie niet saai hoeft te zijn, bewijzen de auteurs ook weer met dit tweede, boeiende boek, dat dus niet over macro-economie gaat. Voor een breed publiek.
  • Blink (Malcolm Gladwell) en de Nederlandse titel "Intuïtie : de kracht van denken zonder erbij na te denken". Verspreid over zes hoofdstukken en ruim tweehonderd bladzijden beschrijft deze Amerikaanse auteur dat naast onze bewuste besluitvorming er nog een tweede systeem werkzaam is in onze hersenen. Dit zogenaamde 'adaptief onbewuste' taxeert zeer snel en vaak doeltreffend de wereld, waarschuwt mensen voor allerlei gevaren, stelt doeleinden vast en spoort de mens aan tot handelen. Toch blijkt dit systeem ook feilbaar omdat het moet concurreren met allerlei andere belangen en emoties. Intuïtie blijkt nogal eens actief te zijn bij stressvolle momenten; dat kan leiden tot gelukkige maar ook minder gelukkige besluiten. De auteur gebruikt veel (historische) voorbeelden uit zijn vaderland om dit nog vrij onontgonnen deel uit de psychologie aan de lezer te verduidelijken. Het boek bevat een bronnen- en literatuuroverzicht en een register.
De samenvattingen heb ik geleend van onze bibliotheek (de beste van Nederland) in Hengelo.