Zondagsrijders....

Ik betrapte me er op dat ik al een hele tijd geen nieuwe blog geschreven heb. En ik begon zo goed. Zijn er dan geen onderwerpen of rare situaties? Nou, kijk eens om je heen. De wereld is gek! Ik kan geen (digitale) krant opslaan, journaal zien of gewoon in de stad rondfietsen of ik wordt overspoeld met emoties. Laat ik dan maar bij één ergernis beginnen. De ouderen onder ons kennen misschien het begrip "zondagsrijders" nog. Dat was de benaming van uiterst langzaam rijdende auto's die meestal op zondag de wegen onveilig maakten. Nou tegenwoordig bestaan die niet meer. Sinds half Nederland van zijn / haar (vervroegde) pensioen geniet kunnen we iedere dag op ieder tijdstip geconfronteerd worden met deze zondagsrijders.

Neem nu gistermorgen. Na lang puzzelen hebben we een snelle, bijna stoplichtvrije route naar het werk gevonden (even terzijde: stoplichtvrij impliceert automatisch veel verkeersdrempels - de wet van behoud van ellende blijft van kracht). Voor mij reed een tergend langzaam autootje (nee, geen Aixam). Inhalen kan niet in Hengelo dus je blijft er van pure ellende maar achter hangen. Je vraagt je dan af waar die bestuurder in hemelsnaam mee bezig is. Na enige tijd zie je een klein hoofdje op de achterbank en even later neem je de wielen van zo'n sportieve buggy waar. Aha, een kindercrèche papa! Dat wordt zo opletten. En ja hoor, op de plek waar ongeveer de kindercrèche is ziet papa een leeg plekje en steekt de auto dwars tussen de andere papa's en mama's die hier ook geparkeerd staan. Herstel, ze staan stil. Van parkeren is geen enkele sprake. Enfin, geestelijk voorbereid als ik ondertussen ben omzeil ik deze manoeuvre handig zonder blind overstekende mama's te raken en rij, net iets sneller dan toegestaan is (ik moet toch iets van de verloren tijd compenseren) door naar het werk. Ik ga ze maar kindercrash papa's en mama's noemen.

Vanavond kwamen we terug van de klimhal in Enschede. Bij de afrit van de A35 naar de A1 - een bocht waar je met een beetje moeite met 120 km/uur door heen kunt, moet ik afremmen tot, jawel, 60 km/uur! En weer geen Aixam. Blind en achter het stuur! En dat is dan niet strafbaar! Ongelofelijk.

Ik heb een tijdje een top 10 van "auto's waar je het liefst niet achter wilt rijden" bijgehouden. Dit helpt enorm. Opel staat eenzaam op de eerste plaats - langzaam rijden, vertraagd reageren bij het optrekken, geen richting aangeven - Toyota op de tweede plaats - zelfde reden maar in iets mindere mate - en Aixam op drie en alle fourwheeldrives op vier. Je rijdt geen meter harder maar alles wordt verklaarbaar en de ergernis vloeit gewoon weg. Heerlijk.

Maar wat dacht u van de vrachtauto's die het inhaalverbod aan hun laars lappen en toch besluiten in te halen en na 5 lange kilometers eindelijk de verlossende lichtflitsen krijgen om naar rechts te gaan (ja hoor het zijn de snelheidsbegrenzers, de arme chauffeurs kunnen er niks aan doen, zucht). Tractoren, bulldozers en ander tergend langzaam verkeer dat het nodig vindt om zich tijdens het spitsuur op de weg te begeven #$@^^%#$! Ja sorry hoor maar dan wordt ik een beetje emotioneel en begin dan schijnbaar opmerkingen te maken tijdens het wachten. Hoeveel opmerkingen werd me pas duidelijk toen (lang geleden) mijn oudste dochter achter in de auto in de kinderstoel zat terwijl we wachten voor het rode verkeerslicht. Voor ons stond een Opel die - uiteraard - te laat reageerde. Voordat ik mijn mond open kon doen hoorde ik achter me "Hé eikel het is groen, rijden!"

Ik stel voor om het inhaalverbod voor vrachtauto's uit te breiden (of overal 3-baans snelwegen aan te leggen) en alle niet-werkende Nederlanders te verbieden om zich tijdens het spitsuur op de openbare wegen te begeven. Er is vast wel één of andere firma die hiervoor een poortjescontrolemechaniek voor kan verzinnen (de kilometerheffing - wie heeft dit in hemelsnaam bedacht?)

Van kilometerheffing en de bijbehorende tolpoortjes gaat het naadloos naar "de OV chipkaart". Volgende week ga ik een week naar Londen. De reis naar schiphol gaat met de trein. Wellicht durf ik het aan om mijn OV chipkaart te gaan proberen. Nou, als daar geen blog in zit!

Verboden te parkeren? (verkeersbord)

Van de week overkwam het me weer. Je loopt ergens en je denkt te weten dat je iets 'raars' gezien hebt. Waarschijnlijk is het er al jaren, maar is niet eerder opgevallen. Ik ben teruggelopen om te achterhalen wat ik nu eigenlijk (niet) gezien had. Ik ben (eerlijk waar) achteruit stappend gelopen totdat ik het rare ding in de smiezen kreeg. In dit geval was het dit verkeersbord.

Ik kon me niet herinneren dit bord ooit ergens gezien te hebben. Bestaat dit bord echt? Omdat het bij ons op het werk was dacht ik nog dat het een zelf in elkaar gefabriekt ding zou kunnen zijn, ware het niet dat ik vandaag hetzelfde bord opnieuw in de stad zag.

Wat zou het betekenen? Er is mij altijd geleerd dat een rond bord met een rode rand een zogenaamd 'verbodsbord' is. Dan is een verbodsbord met een streep er doorheen een dubbele ontkenning en dus een gebodsbord? Met andere woorden gij zult hier parkeren! (Maar ik wil niet! Niks mee te maken, je moet!) Het bord was me nog nooit opgevallen. Gek hè?

Uiteraard even nagegoogled en er zijn vele verbodsborden met en zonder de diagonale streep. Kijk nu eens naar de volgende borden


Dit is toch uiterst verwarrend, wat moet ik hier nu mee? Hoe kan ik deze borden nu eenduidig interpreteren? Ik denk dat het eerste bord betekent dat ik niet mag keren, maar dan zou het derde bord impliceren dat ik linksaf MOET slaan. HELLUP!!!

Koffiemelk

De afgelopen twee weken waren we op vakantie in Griekenland. Afgezien van crisis, euro-discussies, etc was mijn blogmoment het moment dat we espresso geserveerd kregen (gewoon kokend water in een klein kopje met veel nescafe) met een koffiemelk kuipje. De koffiemelk komt uit Nederland en ze profileren zich als volgt:

Telt u even mee:
1) Een Zeeuws meisje met
2) een bos tulpen in de handen en
3) een kudde koeien op de achtergrond
4) met daar achter een echte Nederlandse molen

Dan hebben we alle dooddoeners over ons landje wel gehad dacht ik zo.

Was getekend: "Friesland Campina". En ik maar denken dat Friesland zich wilde afscheiden van Nederland. Ik krijg nu het espresso-bruine vermoeden dat ze de rest van Nederland willen innemen ;-)

Klimmen

Nieuws: De 32-jarige A.L. is donderdagavond overleden na een val in Klimcentrum Nijmegen. Hij was rond tien voor negen aan het klimmen toen hij op een hoogte van zo'n 20 meter van de wand viel. A. was een ervaren klimmer...

Als (recreatie) klimmers krijgen we vaak de vraag of klimmen niet gevaarlijk is. Vooral het buiten klimmen wordt door leken als gevaarlijk beschouwd. Nee dus, sportklimmen wordt door ons niet als gevaarlijke sport (of hobby) beschouwd. Toch zet het nieuws van afgelopen donderdag je wel aan het denken. Hoe kan dit gebeuren?

Het nieuwsbericht geeft als mogelijke oorzaak dat de schroef van karabiner, waarmee L. zich vast had gemaakt aan het touw, om een nog onbekende reden is opengegaan. Toen L. aan het eind van de klimroute in het touw ging hangen om naar beneden gelaten te worden kwam de touwlus los uit de karabiner die nog aan zijn gordel vastzat. 

Voor de niet klimmers: iedere klimmer draagt een klimgordel (om de benen/heupen) waaraan het klimtouw bevestigd wordt. Dit kan rechtstreeks aan de gordel gebonden worden en m.b.v. een karabiner. 

Karabiner zonder clip

Karabiner met clip

Hierboven staan 2 type karabiners afgebeeld. De bovenste (rode) karabiner moet opengedraaid worden voordat de 'snapper' met kracht open gedrukt kan worden om het touw in de karabiner te brengen. Daarna moet de snapper weer dichtgedraaid worden. De onderste karabiner is identiek maar heeft een extra clip die om de snapper heen klikt waardoor het niet per ongeluk (wrijving van het touw) open gedraaid kan worden. In onze klimhal mag uitsluitend geklommen worden met of 2 tegengestelde karabiners zonder clip of de karabiner met clip. Kijken we naar de klimregels 14 en 15 van de klimhal in Nijmegen:

• Klimcentrum Nijmegen beveelt het gebruik van twee schroefkarabiners of een speciaal beveiligde schroefkarabiner (bijvoorbeeld DMM Belaymaster) aan
• Klimmen en zekeraar zijn verplicht de zekerketen zichtbaar te controleren voor elke klim

blijft de vraag "Hoe kan dit gebeuren?" Twee van de oorzaken die overblijven is 'slordigheid' van de klimmers of ondeugdelijk materiaal (in dit geval de karabiner). Feit blijft dat veel klimongevallen te  wijten zijn aan onoplettendheid. Er sluipt een soort vanzelfsprekendheid en automatisme in die - in de klimsport - fataal kan zijn. Zo ook de dodelijke ongevallen in mei 2008 en het voorgaande in 2002. Is de klimsport dan zoveel gevaarlijker dan andere sporten? In dit onderzoek in de Hoogtelijn (2003) wordt klimmen vergeleken met andere sporten. De conclusie? "Wandklimmen is qua letselfrequentie en ernst vergelijkbaar met wielrennen. Contactsporten zoals zaalvoetbal, veldvoetbal en hockey hebben een vijf tot tien maal zo hoge letselfrequentie. De ernst van de letsels bij deze sporten is echter
kleiner, gezien het lagere percentage ziekenhuisopname."

Gisteren hebben we geklommen in de Yosemite klimhal (Zwolle). Mooie hoge hal. Anders dan in Enschede (Arque) moeten we ons hier zelf inbinden. En ik moet zeggen dat we elkaar extra goed gecontroleerd hebben. Hoe luguber het ook is, dit soort ongelukken drukt je wel even met de neus op de feiten en dat een foutje op de grond fataal kan zijn op 16 meter hoogte.

Kijk eens hier hoe mooi klimmen kan zijn. Een 21 jarige student uit Frankrijk klimt een ongelofelijk zware 8C+ op het prachtige eiland Kalymnos. Een klein Grieks eiland (van 10 bij 10km) met 1700 klimroutes en een klein ziekenhuisje ;-)

Rijk, rijker, rijkst?

Weet u wat een 'hedge fund' is? Niet meteen afhaken nu, blijf even bij me. Ik ben een enorme leek op financieel gebied maar ik probeer het uit te leggen zoals ik het begrepen heb uit het boek (2001, fictie) dat ik momenteel aan het lezen ben. Hedge fondsen zijn fondsen die hun rendement behalen uit prijsverschillen. Prijsverschillen in de breedste zin van het woord. Dat kan dus van alles zijn. In
het boek wordt een voorbeeld aangehaald dat voor 150 miljoen Britse ponden aangeschaft worden, die enkele minuten later met 1 cent koerswinst worden verkocht, dat is dus 1.5 miljoen pond winst in enkele minuten. Omdat de prijsverschillen minimaal (kunnen) zijn moeten er enorme bedragen geïnvesteerd worden. Veelal wordt een groot deel van de investeringen geleend (aangeduid met leverage) met als gevolgd dat als het mis gaat, het ook goed mis gaat. Het boek stelt dat hedge fondsen leven bij de gratie van instabiliteit en omdat men met enorme bedragen goochelt, men deze instabiliteit kan creëren. (ik noem het goochelen omdat de koop/verkoop acties zo ontzettend snel gaan dat men soms de beurs sluit omdat de administratie 4 uur achterloopt, en men eigenlijk niet weet wat de huidige status is). Er worden voorbeelden genoemd van faillissementen van landen die door deze fondsen veroorzaakt zijn. Tot zover de informatie uit het boek. Als je dit leest vraag je je toch af wat hiervan waar is.

Dus ik ben eens gaan googlen. Leest u nog even mee?

De bedragen die omgaan in hedge fondsen zijn enorm. Alleen in Nederland is het fondsvermogen zo'n 13 miljard euro (2011). Wereldwijd stond de teller in 2008 op 1870 miljard dollar! In oktober 2010 meldt Groen links op haar site "Alternatieve investeringsfondsen, de zogenaamde hedge funds, blijven een risico vormen voor de financiële stabiliteit in Europa." Global info (2006) gaat nog enkele stappen verder door hedge fondsen, financiële vernietigingswapen te noemen. Ze vervolgen met "De aard van het financiële systeem heeft niets meer te maken met de "deugdelijke" nationale economische politiek die door het IMF werd aanbevolen. De portefeuille beheerders van de grote investeringsmaatschappijen en banken hebben de nationale banken en de internationale organen gemarginaliseerd. De avontuurlijke beurshandelaren hebben de traditionele voorzichtige bankiers verdrongen, want de koop en verkoop van aandelen, obligaties en derivaten leveren veel meer winst op, en het is voortaan regel om grotere risico's te nemen." En wat dacht u hier van: "Er bestaan nu minstens 10.000 hedge funds, waarvan 80% geregistreerd zijn op de Kaaiman Eilanden. De 400 fondsen die elk meer dan een miljard dollar beheren, zijn verantwoordelijk voor 80% van de handel. Die kunnen op geen enkele manier worden gereguleerd" en "In werkelijkheid begrijpen hoge functionarissen van banken de keten van risico's niet en ook weten ze niet "wie wat bezit". Hiermee lijken de meeste beweringen uit het boek wel gestaafd. Over het gebrek aan administratie vermeld het artikel het volgende "Meer dan 90% van de in de USA afgesloten overeenkomsten werden niet correct geregistreerd, dikwijls alleen maar op een papiertje." Om te concluderen met "Controle is voortaan onmogelijk. De "ruimte en het gebied van de internationale financiële operaties, en de architectuur" van het systeem zijn "op goed geluk ontwikkeld"en de nauwelijks bestaande regulering is "niet effectief", volgens de deskundigen van het establishment."

Bent u er nog? Wat betekent dit in hemelsnaam? Wat je in ieder geval kunt stellen is dat de banken een nieuw, lucratief en gevaarlijk speeltje gevonden hebben. Het spaargeld van de burger levert niet voldoende op. De aandeelhouders willen meer. Dus sluiten ze kleine kantoortjes in de dorpen en trekken zich terug in hun hoofdkantoren. Om mee te spelen moet je minimaal 100.000 euro meenemen. En, alsof het niet genoeg is, wordt instabiliteit gekweekt. Ik vind het nogal griezelig dat een klein aantal mensen met enorme bedragen aan het spelen is zonder de consequenties te overzien. En ook de controlerende instanties lijken er geen vat op te hebben. Voor mij is één ding zeker, hier zullen we meer van horen!

'Waar denk je aan?'

Nieuwsbericht: Strijken is een van de minst gewaardeerde klussen in het huishouden, slechts één op de tien is er dol op. Toch strijkt maar liefst 88 procent van de Nederlanders het wasgoed. Afijn, wij (ik moet eigenlijk zeggen: mijn vrouw) strijken heel weinig. Als er dan al gestreken wordt zijn het vooral blouses. Het nieuwsbericht zegt hierover Blouses of overhemden zijn favoriete strijkobjecten voor zowel mannen als vrouwen. Nou, niet voor mijn vrouw! Die heeft een hekel aan blouses. En terecht, al die vouwen en knopen en moeilijke anti-strijkijzerconstructies ;-)


Waarom deze blog? Wel ik triggerde op dit stukje: Omdat de klus door de meeste Nederlanders als saai wordt bestempeld, is het niet verwonderlijk dat de gedachten vaak afdwalen... Een derde van de mannen daarentegen denkt tijdens het strijken vooral aan hun partner en bijna een kwart dwaalt af naar seks. Vooral het laatste. Wat een dooddoener. Mannen denken zo'n 15 keer per dag aan seks volgens deze link. Het bericht meldt zelfs dus als je je man in het niets ziet turen zou het best eens kunnen zijn dat hij aan seks denkt.(mocht je willen weten waar een man aan denkt als hij niet aan sex denkt, kijk dan even hier)

Maar zeg nu eerlijk, dit had je toch altijd al willen weten? Zijn er geen sites waar dit soort waardevolle informatie opgeslagen wordt? Ik dacht meteen aan treffend stukje waarin de triviale onderzoeken die tegenwoordig plaats vinden aan de kaak gesteld worden met het (voor mij) geweldige alcohol onderzoek dat Dirk in 2007 al uitvoerde.

Overigens is het de lezer vrij om links naar onderzoeken te plaatsen als reactie op deze blog.

Van die dingen ja (verkeersbord)

Heeft u last van inbrekers? Koop geen duur alarmsysteem. De gemeente Heino heeft de oplossing.

Kent u het bord? Het staat meestal aan de rand van een industrieterrein en geeft aan dat dit terrein beveiligd wordt. Waarom wordt dit terrein eigenlijk beveiligd? Het bord geeft het toch al aan: "VERBODEN IN TE BREKEN". Geniaal.

Milieu?

Weet u wat de grootste oorzaak is van milieu verontreiniging? De NVSH wel. Dat komt omdat de belangrijkste onderliggende oorzaak van het milieuprobleem - de overbevolking - niet bespreekbaar is. Daar zit wel wat in lijkt mij. Vrijheidslijst Nederland nuanceert het beeld van de NVSH en noemt De grootste factor in milieuvervuiling is economische welvaart. Hoe rijker mensen zijn, hoe meer zij diensten en producten consumeren die bijdragen aan milieuvervuiling. Om dit te onderstrepen vond ik nog dit over New Delpi (de op 5 na grootste stad ter wereld): Ademen in New Delhi kan de gezondheid ernstige schade toebrengen. 13 miljoen mensen die met 3,5 miljoen auto's rijden, dat betekent een gigantische luchtvervuiling die verantwoordelijk is voor 10.000 doden per jaar, één miskraam per uur, lever- en nierproblemen, kanker, en zelfs een verlaagd IQ bij kinderen. Volgens cijfers van de Wereldbank wordt 95 procent van de gezondheidsproblemen in Indiase steden veroorzaakt door sulferdioxide en PM10 afkomstig uit het verkeer.

Het nieuws van vorige week in de Volkskrant dat De wereldbevolking, waarvan werd gedacht dat die rond 2050 net boven de negen miljard zou stabiliseren, groeit verder door tot 10,1 miljard in 2100 is dus niet bepaald goed nieuws. Daar komt bij dat vooral in de ontwikkelingslanden het aantal inwoners fors toeneemt. China heeft momenteel het grootste aantal inwoners (1.3 miljard) en deze inwoners merken dat de welvaart toeneemt in China. Goed voor China maar niet zo goed voor het milieu.

Collega's die in India op vakantie zijn geweest komen terug met een kuchje dat wekenlang aanhoudt. Het kuchje werd niet veroorzaakt door een virus of zo maar door de milieuvervuiling in steden als Calcutta en Bombay. De zon is er niet of nauwelijks zichtbaar vanwege de enorme smog. En meren van olie in Siberië door lekkende pijpleidingen en grootscheepse ontbossing in Zuid-Amerika.

De Vrijheidslist Nederland zegt nog: Alle milieumaatregelen bij elkaar zijn een druppel in de zee tegenover de belasting van het milieu veroorzaakt door toenemende welvaart. Toch staat niemand te trappelen om de welvaart terug te dringen, zeker niet bij zichzelf. Nou in Nederland wel hoor. Neem het volgende bericht: Bijna de helft van de Nederlanders zegt vanwege het broeikaseffect nu en dan de auto te laten staan of spaarlampen te gebruiken.

Spaarlampen? Hallo, is er iemand thuis? Wat zijn we nu aan het doen? We kopen nu milieubewuste elektrische en hybride auto's waarvan we over enkele jaren niet meer weten waar we de accu's moeten lozen (zijn er nog zoutmijnen beschikbaar?). We leggen een Betuwelijn aan waarover geen treinen lopen zodat de vrachtauto's wel moeten rijden, we maken de diesel goedkoop en het openbaar vervoer ieder jaar duurder, daarnaast houden we de spitsstroken overdag dicht want stel je voor dat het milieu hier door belast wordt en verkeerslichten springen net te laat op groen zodat je eerst moet afremmen.

Toch vermeld het eerder aangehaalde spaarlampenbericht nog het volgende: Zes op de tien denkt dat ze zelf iets aan klimaatverandering kunnen doen. Van de mensen die denken dat aan het broeikaseffect iets te doen is, geeft ruim 40 procent aan daar ook zelf voldoende aan te doen. Ik vraag me af of ze dan ook dit meenemen in hun overweging Van alle landen kent Nederland de hoogste milieubelastingen. Burgers en bedrijven betalen jaarlijks samen 26 miljard euro aan heffingen op milieuvervuilend gedrag.

Wat probeer ik nu eigenlijk te bloggen? Wel dat het milieu niet uitsluitend een Nederlands probleem is. Het is wereldwijd en het vraagt om een lange termijn, structurele aanpak. Het beste lijkt me dan ook om de milieuverontreiniging aan te pakken daar waar de grootste (toekomstige) veroorzakers zijn. Dus misschien moeten we milieu zendelingen naar deze plekken sturen en ze een (groot) deel van die 26 miljard nasturen om het nieuwe geloof "milieubehoud" te prediken en te bedrijven. Misschien moeten we geen spaarlampen meer kopen maar op vakantie naar Siberië om lekken te dichten, of misschien moet het allemaal nog radicaler zoals de Stichting De Club Van Tien Miljoen, in 1994 opgericht door een groep verontruste Nederlanders die tot de slotsom is gekomen dat de overbevolking de gemeenschappelijke factor is in de meeste van onze maatschappelijke problemen. Of de Bilderbergclub, een geheime internationale organisatie van financiers, politici en multinationale bedrijven en werd in 1954 opgericht onder impuls van de Nederlandse prins Bernhard, die meende dat veel problemen konden worden vermeden als invloedrijke mensen vanuit de coulissen de wereld zouden besturen. Deze club zou van plan zijn om de wereldbevolking sterk in aantal te reduceren.

Asociaal? Radicaal? Misschien, maar er is een relatie tussen overbevolking en ons milieu. En die relatie kan ons gevoel sterk op de proef  gaan stellen.

Bloeddonor

Sinds zo'n acht jaar ben ik bloeddonor (of is het negen?). Als man wordt ik om de drie maanden opgeroepen om een halve liter bloed af te staan hier bij Sanquin in Hengelo. Om eerlijk te zijn doe ik het niet omdat ik zo'n sociaal type ben of omdat ik vind dat je dit voor de medemens moet doen. Ik doe het meer omdat dan voor relatief weinig inspanning (en zonder nadelige effecten) op regelmatige momenten mijn algemene gesteldheid getoetst wordt. Van heel dichtbij weet ik hoe desastreus het (voor lange tijd) hebben van een hoge bloeddruk kan zijn.

Maar nu twijfel ik blijkbaar of ik moet doorgaan met het doneren van bloed? Heeft u het ook gelezen: Een kwart van de Nederlandse bloeddonoren overweegt om te stoppen met bloed geven. Zij willen daarmee protesteren tegen de hoge salarissen van de bestuurders van de landelijke bloedbank Sanquin.? Ik had er nooit bij stilgestaan dat er mensen in de Sanquin organisatie zitten die meer dan 250.000 euro per jaar verdienen. Ja u leest het goed, 250 duizend euro's. Ongelofelijk!

Maar wat doe ik met deze informatie? Hoor ik dan bij die 25% die twijfelt (ik ben nooit gevraagd)? Om eerlijk te zijn twijfelde ik al eens eerder maar dat was meer omdat de wachttijden te lang waren, ik 'fout' geprikt werd of omdat onlangs de heerlijke beschuitjes met een dikke plak kaas vervangen werden door droge, voorverpakte industriebroodjes. Kleine dingen (de wachttijd is niet langer dan bij de dokter en de mensen zijn aardig). Persoonlijk heb ik niet de indruk dat (in Hengelo) veelverdieners werken bij de bloedbank. En het kopje koffie en het industriebroodje krijg ik van een vrijwilligster.

Hetzelfde artikel besluit met "De Landelijke Vereniging van Bloed- en Plasmadonoren (LVB) overweegt bloeddonoren te adviseren om tijdelijk geen bloed te geven." Maar hoge salarissen voor bestuursleden verandert in wezen niks aan mijn situatie. Ook blijft mijn gedoneerde bloed behouden voor de mensen die het nodig hebben. Wat is dan de relatie tussen hoge salarissen aan de ene kant en het al dan niet doneren aan de andere kant?

Al met al is het gedoe met de salarissen een zaak die binnen de organisatie gehouden moet worden en niet breed uitgemeten hoeft te worden in de kranten / media. Het doet het behouden en werven van de broodnodige doneren zeker geen goed.

Mannenpraat (herentoiletten)

Eén van de dingen die ik me (als man) toch afvraag is hoe de damestoiletten er uit zien aan het eind van de dag? Ik werk bij een technisch bedrijf en er werken dus voornamelijk mannen (helaas een feit). Om even het beeld te schetsen: het herentoilet in ons gebouw bevat zo'n 8 closetpotten (voor de grote boodschap dus) en 6 urinoirs. Mijn vrouw (werkt bij hetzelfde bedrijf) heeft een toilet voor zich alleen (met 2 closetpotten) en zij vindt het - bij wijze van spreken - al vervelend als iemand anders gebruik maakt van haar toilet.

Wel dames ik kan u zeggen dat, bij 'ons' kerels het toilet een puinhoop is. Bijna standaard is dat niet of nauwelijks doorgetrokken wordt zodat de pisbakken (in de vorige alinea nog urinoirs) een gele inhoud hebben ('s morgen iets donkerder dan in de middag) en er dikwijls diverse schaamharen (en andere ongedefinieerde dingen) op het mooie witte porselein liggen. De closetpotten vertonen remsporen in allerlei bruine kleurnuances (ondanks de standaard pleeborstel waarmee ieder toilet uitgerust is). Daar komt bij dat sommige mannen moeite schijnen te hebben met het sluiten van een deur. Dus bij voorkeur laten 'we' de deur open nadat we de bruine beer verzopen hebben. Wel zo prettig dan kunnen andere toiletbezoekers ook genieten van de 'eau de toilette' (ik vroeg me al af waar deze naam vandaan kwam). Hoe zouden de heren dit thuis doen?

Ik heb er eens op gelet en gemiddeld staan er zo'n 4 deuren open. Daar ga ik dus niet naar binnen! Ik geef de toiletten een cijfer, hoe hoger hoe slechter. Moet ik een kleine boodschap dat tel ik het aantal urinoirs dat ik over moet slaan omdat  de inhoud geel is of de randen smerig zijn. Moet ik een grote boodschap dan tel ik het aantal open deuren plus het aantal deuren dat ik weer sluit omdat de kleur bruin me niet aan staat. Ondanks de verwoede pogingen van het schoonmaakbedrijf kom ik in de loop van de dag toch uit op een cijfer 4.

Hoe kunnen we dit doorbreken? Laat ik mezelf maar als voorbeeld nemen. Ik laat het toilet niet smeriger achter dan ik het aantref. De pleeborstel wordt gebruikt (indien nodig). Als ik het urinoir gebruik dan spoel ik ook eventuele buururinoirs door. Deuren die open staan geef ik een duw. Maar deurdrangers of vliegen-in-de-pot zodat de heren kunnen richten zouden ook kunnen helpen. En jazeker, ik was mijn handen. Ten slotte kunnen we er altijd nog een sport van maken, luister hier maar.

Dus dames wees voorbereid op het ergste mocht u een verkeerde deur inlopen. En peins er niet over om het herentoilet binnen te lopen indien er weer een lange rij voor de damestoiletten staat. Mocht iemand tips hebben om dit te verbeteren dan houd ik mij aanbevolen.

PS Om even te relativeren kan ik nog even mijn ervaring van vorige week noemen. Kunt u zich voorstellen hoe de toiletten er uit zien van een camping waar veel kinderen zijn en die éénmaal daags worden schoongemaakt? Nou ik wel! En dan valt het allemaal nog wel mee op het werk ;-)

Knijp en piep

Nieuwsbericht: Een ongebruikelijk groot aantal bewoners van een niet nader genoemd Grieks eiland, is op papier blind. De autoriteiten, die onder druk staan om alle uitgaven kritisch tegen het licht te houden, onderzoeken of dat wel klopt. Volgens dagblad Ethnos genieten meer dan 600 van de 30.000 bewoners van het eiland een uitkering voor blinden....Vooral de enorme uitgaven aan sociale zekerheid liggen onder een vergrootglas. Daarbij bleek eerder al dat de overheid jarenlang pensioenen heeft uitgekeerd aan mensen die allang dood waren.

Mooi hè? Zo zie ik het graag, een bevolking die zijn overheid scherp houdt en de regels toetst. Regels zijn er immers om getoetst te worden. Veel regeltjes worden maar opgesteld zonder dat nagedacht wordt over de toetsbaarheid. Dat levert dan rare controles op die behalve dat ze veel geld kosten en emoties oproepen ook (schijnbaar) willekeurig worden uitgevoerd door mensen met rare beroepen. Je zult je kind maar moeten zeggen: "Papa controleert of mensen honden hebben." (hondenbelasting) of "Papa gluurt bij mensen door de ramen om te kijken of ze er echt wonen." (recreatiewoning). Zielig toch!

Voor kijk- en luistergeld hebben ze het, enige jaren geleden, beter opgelost: geen controles meer aan huis maar - omdat toch iedereen een TV en/of radio is huis heeft - gewoon fiscaal verrekenen. Dat kunnen ze dan toch ook doen bij honden door extra belasting te heffen op hondenvoedsel (of nog algemener dierenvoedsel). En als we toch bezig zijn laten we de wegenbelasting ook maar aanschaffen en dit verrekenen op de brandstofprijzen (dan betalen de buitenlandse bezoekers ook mee aan het onderhoud van de wegen).

Ik vind het de plicht van iedere burger om de regels te toetsen! Neem een voorbeeld aan de Grieken. Ik kan me voorstellen hoe dat zo gekomen is, iemand maakt een foutje bij het invullen van een formulier en kruist toevallig aan dat hij blind is. Tot zijn verbazing krijgt hij maandelijks hiervoor een hogere uitkering dan zijn kameraden (waarover uiteraard ruimschoots over gediscussieerd wordt in de plaatselijke taveerne). Men zal de kat uit de boom kijken maar wanneer dit jaren lang goed gaat zonder dat er enige sprake van controle is zullen nummer 2, 3 tot 590 ook geleidelijk volgen (laten we aannemen dat er inderdaad 10 blinden zijn).

Een goede vriend van mij had dit systeem al lang door. Hij had er zelfs een naam voor: "Knijp en piep". Stel je voor, je pakt iemand bij de arm en begint te knijpen. Op een gegeven moment roept die iemand 'auw'. Je stopt met knijpen en laat zelfs iets los. Dit handhaaf je enige ogenblikken zodat 'iemand' kan wennen aan de situatie en vervolgens begin je weer te knijpen. Je zult nu veel verder kunnen knijpen voordat er weer 'auw' geroepen wordt. Dit herhaald zich enige malen je zult verbaasd zijn hier hard je uiteindelijk kunt knijpen ten opzichte van de beginsituatie. Zie hier het 'knijp en piep' mechanisme.

Ik roep iedereen op zich dit mechanisme eigen te maken. Pas het toe! Toets de regels! Verbaas je er over hoever je kunt 'knijpen' zonder dat iemand 'piept'.

Achtervolgen

Afgelopen vrijdag kwamen we terug uit een korte vakantie in België. Een heel gepuzzel om thuis te komen omdat er veel files stonden na aanleiding van een achtervolging uitgelopen was op een dodelijk ongeluk waarbij twee doden vielen.

Het nieuwsbericht "Een ongeluk op de snelweg A2 (Utrecht - Eindhoven) ter hoogte van Deil heeft twee mensen het leven gekost. Dat gebeurde na een achtervolging door de politie. Een derde raakte zeer ernstig gewond." De aanleiding voor dit alles was "Agenten in een surveillancewagen zagen de hardrijder op de A2 richting Den Bosch. De man haalde in via de vluchtstrook, passeerde rechts en botste aan de linkerkant van de weg meermalen tegen de vangrail. Hij reageerde niet op een stopteken, waarna de agenten achter hem aan gingen." Nou lijkt me als je iemand die al hard rijdt nog harder en onbenulliger wil laten rijden, je hem met gillende sirenes moet gaan achtervolgen. Slim!

Is het nog wel van deze tijd om dit soort achtervolgingen te houden op onze volle snelwegen? Is het niet slimmer om gegevens over de auto/bestuurder door te geven en deze op te wachten als deze uitgeraasd is? Of de tank leeg is.

Even voorstellen ....

Mijn hele studerende en werkende leven heb ik - net als iedereen - discussies met collega's, vrienden en naaste familie over vanallesennogwat. Vaak lopen de emoties op (met name als de onderwerpen dichter bij het hart komen ;-) En vaak komt het neer op zoals Cor van der Laak zo treffend zei - 'van die dingen ja, van die dingen'.  En zoals van Kooten en de Bie later nog treffender in 'Keek op de Week' aan de kaak wisten te stellen. In mijn blog wil ik 'van die dingen ja, van die dingen' - alledaagse zaken die we voor vanzelfsprekend aannemen maar zijn ze dat ook als je er anders naar kijkt - eens belichten.


Je zou het als de stukje van Youp kunnen zien. Heel vermakelijk maar als je hier te veel van leest dan vraag je je onvermijdelijk af wat je dan wel mag volgens Youp ....Ik zou dergelijke stukjes willen schrijven maar met een oplossing (niet alleen maar dat negatieve). Laten we eens werken aan de oplossingen.

Goed, je weet ondertussen wat mijn bedoeling is met deze blog. Rest mij nog de voorstelronde te doen (en meteen het eerste onderwerp maar aan te snijden).

Ik ben een midlife crisis gepasseerde man die (tot zijn grote schrik) al mid veertig is en aangesproken wordt met 'meneer'. Ik werk bij een grote firma in het oosten van het land en verdien mijn salaris in een 40 urige werkweek. Van dit salaris betaal ik beestachtig veel aan belasting en allerlei sociale premies en van het bedrag dat ik netto overhoud maak ik de helft over aan alimentatie (waarvan ik overigens een deel kan declareren aan de belasting). Wat ik besluit uit te geven van de andere netto-helft betaal ik 20% belasting (BTW).

Vergis je niet, ik vind het prima om belasting, alimentatie, etc te betalen maar ik maak me een beetje bezorgd over hoe dit land leeft. Men gooit het geld met bakken het kanaal in en in de tussentijd staat 'de bezuiniging' hoog op de politieke agenda. Er wordt al aangekondigd dat de troonrede een negatieve tendens zal hebben. Akkoord, we moeten besparen. Maar laten we dan wat creatiever worden dan de standaard besparingen die we tot nu toe kunnen bedenken.

Nederland wordt opgevoed met postbus 51 boodschappen als 'ga geen schulden aan', 'spaar', 'denk aan uw toekomst', 'kijk uit met beleggingen', 'kijk uit met vuurwerk, 'kijk uit in het verkeer', 'kijk uit bij het oversteken' en 'kijk uit met festivals' kunnen we volgende week verwachten. Behalve dat het belerend is had ik hierbij een zekere voorbeeldfunctie verwacht van het land zelf. Hoe gaat Nederland (als land) om met de eerste vier punten (schulden, spaar, toekomst, beleggingen)? Misschien moeten we als land eens een stap op de plaats maken, teruggaan naar 'wat willen we nu eigenlijk?' en dan eens gaan kijken naar 'wat kunnen we eigenlijk?' We zijn (zoals ik het noem) hysterisch gegroeid naar een ontzettend complexe maatschappij waarin de gemiddelde Nederlander de weg allang kwijt is (ik tenminste wel). 

Tot zover de voorstellingsronde. Mocht je commentaar hebben reageer gerust. Ik ben reuze benieuwd naar andere meningen op dit vlak.